Γιατί πρέπει να γίνουμε όλοι vegan


Η διατροφή είναι προσωπική επιλογή καθενός. Βέβαια τα χρόνια περνάνε, οι εποχές αλλάζουν, γίνονται νέες ανακαλύψεις όσο περνάει ο καιρός και όλος ο κόσμος εξελίσσεται σε διάφορα επίπεδα. Σήμερα θα προσπαθήσω να αναλύσουμε το θέμα της διατροφής με βάση τη λογική, ώστε όσο το δυνατόν περισσότερο να μη μπορεί να αμφισβητηθεί το συμπέρασμα που θα βγει ή τουλάχιστον να δημιουργήσω μεγαλύτερες πιθανότητες αμφιβολίας αν ο τρόπος που ζούμε και τρώμε από τη στιγμή της γέννησης μας είναι τελικά σωστός.


Κανείς δε μεγαλώνει χορτοφάγος ή vegan επειδή τις περισσότερες φορές το περιβάλλον του καθορίζει τη διατροφή του παιδιού από τη βρεφική ηλικία. Υπάρχουν ελάχιστες περιπτώσεις και οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά ακολουθώντας ένα χορτοφαγικό πρότυπο διατροφής. Έτσι όπως καταλαβαίνετε δεν υπάρχει το περιθώριο της επιλογής ούτε καν η γνώση από τη στιγμή που ίσως το μεγαλύτερο μέρος των γιατρών προωθούν την κατανάλωση κρέατος τουλάχιστον με μέτρο στις νέες μητέρες ως τη σωστή και ισορροπημένη διατροφή ενός παιδιού. Ενώ λοιπόν όλοι προωθούν αυτού του είδους τη διατροφή, από τη γέννηση μας μυούμαστε στην σαρκοφαγία χωρίς να το καταλάβουμε. Αφού το παιδί μαθαίνει αντιγράφοντας ότι βλέπει, δεν αμφισβητεί ότι αυτό που συμβαίνει μπορεί να μην είναι σωστό και έτσι υιοθετεί και το ίδιο αυτόν τον τρόπο διατροφής που έχει δει και έχει μάθει για σωστό. 


Κανένα ζώο στη φύση δεν πίνει γάλα μετά το βρεφικό στάδιο. Εμείς είμαστε τα μόνα όντα στον πλανήτη που για παράλογο λόγο συνεχίζουμε να καταναλώνουμε γάλα και παράγωγα του γάλακτος ακόμα και όταν σταματήσει η διαδικασία του θηλασμού. Έχουμε πείσει για κάποιο λόγο τους εαυτούς μου πως το γάλα από αγελάδες, πρόβατα, κατσίκες είναι κατάλληλο να εφοδιάσει τον οργανισμό μας με τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες, όταν στην πραγματικότητα προορίζεται για να τροφοδοτήσει με τα απαραίτητα συστατικά τα μωρά του είδους από όπου προορίζεται. Με ποια ακριβώς λογική πιστέψαμε ότι είναι ορθό και σωστό να πίνουμε γάλα που προέρχεται και προορίζεται για διαφορετικούς οργανισμούς από εμάς;


Και άντε πες για κάποιο παράλογο λόγο που δεν καταλαβαίνω κάνει καλό (αν και έρευνες έχουν αποδείξει το αντίθετο), με ποιο τρόπο νομίζετε πως φτάνει αυτό το γάλα στο τραπέζι μας; Νομίζεις οι αγελάδες ζουν τον έρωτα τους στη φύση και σκέφτονται "Μου περισσεύει λίγο γάλα ας το δώσω να το πιουν οι άνθρωποι. Τα μικρά μου ας μη πιουν και μια μέρα δεν πειράζει"... Πιστεύεις πως οι αγελάδες έχουν συνέχεια γάλα και τους περισσεύει; Όπως κάθε μητέρα σε αυτόν τον πλανήτη έτσι και οι αγελάδες και όλα τα ζώα είναι σε θέση να παράγουν γάλα μόνο εφόσον έχουν γεννήσει... Και όπως σου είπα και πριν δεν υπάρχουν αγελάδες που τρέχουν ανέμελα στους αγρούς και στις ελεύθερες ώρες τους για να βγάζουν τα προς το ζην κάνουν κατάθεση γάλακτος. Με την ζήτηση που υπάρχει τις καθιστούν έγκυες με βάναυσο και όχι φυσιολογικό τρόπο και τις αφαιμάζουν μέχρι να μην είναι πια σε θέση να συνεχίσουν να το κάνουν.


Τα ζώα που παράγονται μετά την κύηση τους αν είναι θηλυκά είναι “τυχερά” εν μέρη γιατί θα ακολουθήσουν το δρόμο των μανάδων τους και θα καταφέρουν να ζήσουν για λίγα χρόνια μέσα σε αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα. Αν από την άλλη είναι αρσενικά επειδή δεν είναι και απολύτως απαραίτητα αφού δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή γάλακτος, μετέπειτα θα καταλήξουν στη σφαγή. Και αυτό ισχύει για κάθε είδους αρσενικό ζώο. Στην ουσία γεννιούνται για να πεθάνουν μετά από λίγους μήνες της γέννησης τους. Τα κρατάνε άπραγα μέσα σε ένα κλουβί για να μην σφίξουν οι μύες τους και σκληρύνει το κρέας τους για να μπορούν να πουληθούν και να καταναλωθούν σαν κρέας “γάλακτος”.


Αν είμαστε ότι τρώμε και το περιβάλλον μας επηρεάζει την ανάπτυξη μας και το DNA μας, όπως έχει αποδειχτεί επιστημονικά, τι ακριβώς νομίζεις ότι καταναλώνεις; Αν όπως τα φυτά που όταν δεν τα βλέπει ο ήλιος μαραίνονται, ή όπως έχουμε δει σε διάφορα πειράματα η ανάπτυξη τους επηρεάζεται απ' το ακουστικό ερέθισμα που δέχονται, πως νομίζεις ότι επηρεάζει το περιβάλλον που ζουν και μεγαλώνουν τα ζώα έχοντας μεγαλύτερη νοημοσύνη μέχρι να καταλήξουν στο πιάτο σου; Και αν είναι δύσκολο να αντιληφθείς και να πιστέψεις αυτό το κομμάτι τότε σκέψου αυτό... Πως είσαι σίγουρος ότι το κρέας που καταναλώνεις ήταν ένα υγιές ζώο; Πως ξέρεις τι τροφή κατανάλωνε; Απ' τη στιγμή που εσύ ο ίδιος δε θα επιλέξεις να φας ένα χτυπημένο ή μαυρισμένο φρούτο, ή αν το φαγητό στο πιάτο σου γεμίσει μύγες ή πέσει στο πάτωμα κλπ. δε θα συνεχίσεις να το τρως...


Κι αν αυτές οι περιγραφές δεν είναι αρκετές να σε κάνουν να δεις πόσο λάθος είναι που τρώμε ακόμα κρέας σκέψου αυτό. Τι δυνατότητα έχεις αν βρισκόσουν γυμνός στη φύση να σκοτώσεις ένα ζώο αφού οι άνθρωποι δεν έχουμε ούτε δόντια, ούτε νύχια, ούτε ταχύτητα, ούτε καν μυική δύναμη να καταφέρουμε να σκοτώσουμε ένα ζώο. Θα πεις έχουμε μυαλό... Εγώ προσωπικά δεν έχω δει κανένα σαρκοφάγο ζώο να κυνηγάει το θήραμα του με τόξα, να το τεμαχίζει με μαχαίρια και ύστερα να βάζει φωτιά και να το ψήνει για να το φάει. Αν θες ακόμα να λέγεσαι σαρκοφάγος και να τοποθετείς τον εαυτό σου στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας κυνήγησε και σκότωσε το γεύμα σου με τα ίδια σου τα χέρια και φάτο ωμό! Μόνο τότε θα δεχτώ την άποψη σου να νομίζεις ότι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε το κρέας. Και αφού το κάνεις, αν επιζήσεις καταναλώνοντας κρέας ωμό και άψητο, τότε θα καταλάβεις ότι δεν είσαι λιγότερο ζώο από αυτά που θεωρείς υποδεέστερα από σένα.


Γιατί πόσοι από εσάς τους ορκισμένους κρεατοφάγους αν σας δίνονταν η “αποστολή” να σκοτώσετε το φαγητό σας αν θέλετε να φάτε θα το κάνατε; Γι' αυτό είναι τουλάχιστον υποκρισία να βαφτίζεις τον εαυτό σου παμφάγο, όταν δεν είσαι διατεθειμένος να αναλάβεις να εκτελέσεις την δουλειά που κάνουν άλλοι για σένα, για να μπορείς να βρίσκεις έτοιμα σκοτωμένα και τεμαχισμένα ζώα που μπορείς να μαγειρέψεις και να καταναλώσεις όποια στιγμή θες. Δεν είναι στη φύση σου να σκοτώνεις για να τρως όταν έχεις τόσες επιλογές γύρω σου που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες σου. Δεν είναι στη φύση σου να σκοτώνεις για να τρως αν έχεις δεύτερες σκέψεις και δειλιάζεις έστω για λίγο να σκοτώσεις και να προετοιμάσεις ένα ζώο όπως πρέπει, για να είσαι σε θέση να το καταναλώσεις. Δηλαδή πέρα από τη σφαγή να αφαιρέσεις το δέρμα απ' τη σάρκα του, να το τεμαχίσεις, να αφαιρέσεις τα εντόσθια του... Που και μόνο στην ιδέα του αίματος και της μυρωδιάς του σκοτωμένου ζώου, ένας άνθρωπος στις μέρες μας δεν θα ήταν σε θέση να αντεπεξέλθει σε μια τέτοια κατάσταση, αλλά ούτε και να ξεπεράσει ένα τέτοιο θέαμα εύκολα.


Έχουμε απλουστεύσει τη ζωή μας ναι, αλλά έχουμε ξεχάσει και να σκεφτόμαστε, να αμφισβητούμε και να βγάζουμε τα δικά μας συμπεράσματα, να παίρνουμε τις δικές μας αποφάσεις για τη ζωή μας. Γιατί έτσι έχουμε βρει τα πράγματα. Έτσι μας τα έχουν παρουσιάσει. Έτσι μας έχουν πει πως είναι η ζωή. Μας έχουν πει πως πρέπει να ζούμε και δεν έχουμε αναρωτηθεί καν αν έχουν δίκιο. Επειδή κάτι ίσχυε παλιά δε σημαίνει ότι εφαρμόζεται και στην κοινωνία του σήμερα. Στην παλαιολιθική εποχή η σχέση του φαγητού εξαρτώταν από τις συγκυρίες, τον καιρό, τον τόπο. Δεν ήταν στη διάθεση των ανθρώπων τα πάντα ακόμα κι αν βρίσκονταν στην άλλη άκρη του πλανήτη όπως σήμερα. Αναγκάζονταν να σκοτώσουν για να φάνε γιατί τον χειμώνα μπορεί να μην έβρισκαν φρούτα, λαχανικά, σπόρους. Αλλά ακριβώς επειδή έτρωγαν και ότι έβρισκαν δεν ήταν και το βιοτικό τους επίπεδο υψηλό. Πλέον στις μέρες μας ευτυχώς η πλειοψηφία του πλανήτη έχει τη δυνατότητα να επιλέξει να φάει ότι θέλει μέσα από μια πληθώρα πραγμάτων και δεν είναι αναγκασμένη να σκοτώσει και να φάει ότι βρει για να επιβιώσει. Δεν έχουμε ανάγκη να τρώμε κρέας, σκορπιούς, βατράχους, σκύλους και άλλα έντομα και ζώα που καταναλώνουν σε άλλες χώρες. Αυτό το έκαναν παλιά ακριβώς επειδή δεν είχαν την δυνατότητα να βρουν και να φάνε κάτι καλύτερο. Αν θέλετε ίσως και να είναι πρωτόγονη η κατανάλωση κρέατος γιατί συνδέεται άμεσα με το πρωτόγονο ένστικτό μας αυτό της επιβίωσης. Ίσως απλά να έχει γραφτεί στη μνήμη μας, στον κώδικα του DNA μας και συνεχίζουμε να το κάνουμε ακόμα και αν δεν το έχουμε ανάγκη πραγματικά.


Στην ουσία η κατανάλωση κρέατος αποτελεί μια παράδοση χρόνων. Επειδή γινόταν από παλιά συνεχίζεται ακόμα και σήμερα χωρίς να αμφισβητούμε τη φύση της και πως δημιουργήθηκε αυτή η συνήθεια. Αλλά όπως όλες οι συνήθειες έτσι και αυτή όσο δύσκολο και να φαντάζει μπορεί να αλλάξει. Και το γνωρίζω είναι δύσκολο ξαφνικά να σταματήσεις να κάνεις κάτι που θεωρείς φυσιολογικό και είναι οικείο. Δεν είναι εύκολο να βγεις απ' τη βολή σου να κάνεις πράγματα έξω απ' τη ζώνη της άνεσης σου, γιατί έχεις βολευτεί σε μια επαναλαμβανόμενη κατάσταση που έχεις βαφτίσει ανάγκη και έχεις πιστέψει πως αποτελεί μέρος της επιβίωσης σου. Γιατί πως είναι δυνατόν να πιστέψεις διαφορετικά αν σκεφτείς πως μπορεί να απειληθεί η ζωή σου αν σταματήσεις να τρως κρέας; Δεν είναι εύκολο να αλλάξει μια τόσο σοβαρή πεποίθηση που έχει ριζώσει βαθιά μέσα σου και νομίζεις ότι αποτελεί μέρος της ύπαρξης σου. Και μόνο στην ιδέα πως μπορεί να μην ισχύει αυτό που γνώριζες για όλη σου τη ζωή το μυαλό σου χτυπάει συναγερμό για εισβολή στο τμήμα αποθήκευσης πεποιθήσεων. Είναι τόσο έξω απ' τα νερά σου για να σκεφτείς διαφορετικά.


Για να το προχωρήσω ένα επίπεδο παραπέρα στην ουσία αυτό που παίρνουμε απ' την τροφή είναι ενέργεια για να καλύπτουμε τις ανάγκες μας. Τα φυτά την παίρνουν απ' τον ήλιο, τα χορτοφάγα ζώα απ΄τα φυτά, τα σαρκοφάγα απ' τα φυτοφάγα που την παίρνουν απ' τα φυτά που την παίρνουν απ' τον ήλιο και πάει λέγοντας... Αν ο οργανισμός μας στην ουσία αυτό που χρειάζεται είναι ενέργεια και απλά δεν έχει βρει τρόπο να την παίρνει απ' την αρχική της πηγή τον ήλιο, στην ουσία ίσως και να μην έχει σημασία από που την παίρνει. Και επειδή ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε είναι ενέργεια, η πιο άμεση πηγή τροφής που έχουμε στη διάθεση μας για να την παραλάβουμε είναι τα φυτά. Παρατραβηγμένη θεωρία το ξέρω...


Αλλά γιατί ακριβώς έχουμε πείσει τους εαυτούς μας ότι το κρέας είναι καλύτερη πηγή ενέργειας απ' τα φυτά; Με ποια λογική επιλέξαμε να καταναλώνουμε ψόφια κουφάρια ζώων και πιστέψαμε ότι μας κάνει καλό; Γιατί είναι καλύτερο να τρως κάτι που έχει πεθάνει από κάτι που είναι φρέσκο όπως τα φρούτα και τα λαχανικά; Απ΄τη στιγμή που δεν επιλέγουμε να καταναλώνουμε σάπια φρούτα και λαχανικά με ποια λογική είναι προτιμότερο να τρως ζώα που βρίσκονται σε αποσύνθεση; Γιατί είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα! Το γεγονός ότι τα συντηρείς στην κατάψυξη δεν τα κάνει λιγότερο νεκρά! Από πότε η πτωματοφαγία έγινε νορμάλ και κοινώς αποδεκτή είναι άξιο απορίας.


Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί η κατανάλωση ορισμένων ειδών κρέατος απαγορεύεται σε κάποιες θρησκείες; Γιατί στην θρησκεία μας υπάρχει νηστεία 40 ημερών; Γιατί στην ορθόδοξη θρησκεία αν επρόκειτο να λάβεις την θεία κοινωνία πρέπει να έχεις νηστέψει πριν; Μήπως το να τρως κρέας δεν είναι και τόσο ορθό τελικά; Μήπως η κατανάλωση κρέατος σε κάνει λιγότερο “αγνό” και αποδοκιμάζεται από τις θρησκείες για κάποιο λόγο; Μήπως απλά δεν πρέπει να τρώμε κρέας γιατί δεν κάνει καλό στο σώμα και το πνεύμα μας; Ειδικά αν σκεφτείτε πως η σφαγή ζώων αποτελούσε “θυσία στους θεούς” τα παλιότερα χρόνια και είχε θρησκευτικό χαρακτήρα, με ποια λογική η μαζική σφαγή ζώων είναι επιτρεπτή χωρίς σκοπό; Με ποια λογική είναι σωστό να αφαιρείς τη ζωή οποιουδήποτε οργανισμού χωρίς την συγκατάθεση του γενικότερα; Με ποια λογική να φέρνεις στη ζωή οργανισμούς με μοναδικό σκοπό το θάνατο τους;


Στη φύση τα ζώα και η τροφική αλυσίδα έχει δημιουργηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρείται μια ισορροπία. Το θέμα είναι πως εμείς τοποθετώντας εγωιστικά τους εαυτούς μας στην κορυφή της έχουμε χαλάσει αυτή την ισορροπία, με το να παράγουμε περισσότερα ζώα με σκοπό την κατανάλωση αυτών και των παράγωγων τους. Και μόνο αυτό σαν παράδειγμα και αποδεικτικό στοιχείο μιλάει από μόνο του. Έχουμε επέμβει στην φυσική ροή των πραγμάτων για δικό μας όφελος, με αποτέλεσμα να έχουμε δημιουργήσει μια σειρά αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον απ' την απερισκεψία μας. Η βιομηχανία κρέατος αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πηγές ρύπανσης παγκοσμίως. Αν συνεχίσουν να υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι είναι στη φύση μας να τρώμε κρέας, παρά την αρνητική επίδραση που έχει η βιομηχανία κρέατος και γαλακτοκομικών στον πλανήτη, σε λίγο δε θα μείνει ζωή πάνω στη γη για να μπορούμε να ερχόμαστε ακόμα σε αντιπαράθεση μεταξύ μας.


Αυτό ήταν το σημερινό post και ελπίζω μέσα από όλα αυτά τα διαφορετικά επιχειρήματα που προσπάθησα να εξηγήσω λογικά, να σας έκανα έστω και λίγο να αμφισβητήσετε τις πεποιθήσεις που έχετε για την διατροφή σας. Προσωπικά δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με τις επιλογές κανενός αρκεί να μην βάζουν σε κίνδυνο τη δική μου ζωή και το μέλλον του πλανήτη. Το λάθος που κάνουμε είναι ότι δε μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο επηρεάζουν τους γύρω μας οι προσωπικές μας επιλογές. Ελπίζω όσο το δυνατόν το συντομότερο να αρχίσουμε να φερόμαστε λιγότερο εγωιστικά και να σκεφτόμαστε συλλογικά και μακροπρόθεσμα με ότι επιλέγουμε να κάνουμε.






Αν σας άρεσε το σημερινό post κάντε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ακολουθήστε μας σε Instagram και Twitter για να μη χάνετε όλες τις νέες ενημερώσεις!

SPREAD THE LOVE

5 σχόλια :

  1. Συμφωνώ σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Προσωπικά έχω υπάρξει vegan, δυστυχώς όχι για παραπάνω από χρόνο, προφανώς λόγω κακού προγραμματισμού διατροφής (υγιεινά μεν, ανεπαρκώς όπως φάνηκε δε). Πιστεύω πως με θέληση και σωστή οργάνωση, μόνο οφέλη έχει να δώσει σε όποιον το κάνει τρόπο ζωής.
    Στα μόνα που ''διαφωνώ'', όχι γιατί είναι λάθος, αλλά γιατί σαν επιχειρήματα θεωρώ πως λόγω της φύσης τους θα ξεσήκωναν οποιονδήποτε ορκισμένο ''παμφάγο'', είναι τα επιχειρήματα περί του ότι αν ήταν έτσι θα σκοτώναμε και θα ετοιμάζαμε μόνοι μας το ζώο σε μορφή κρέατος κτλ κτλ... Θεωρώ πως τα πιο ισχυρά επιχειρήματα είναι αυτά της υγείας μας, της βλάβης που προκαλείται στο περιβάλλον, το μήνυμα αγάπης στις υπόλοιπες υπάρξεις. Ο βιγκανισμός είναι μια ιδεολογία αγάπης, ειρήνης, δεν θα πρέπει μέσα του να έχει στοιχεία βίας. Γι' αυτό και πολλές φορές με ενοχλεί όταν βλέπω ομάδες να κάνουν επιθετικές διαδηλώσεις ή σχόλια ή ανταλλαγή ''επιχειρημάτων'' ή ακόμα και bullying σε ''παμφάγους'' ή χορτοφάγους που είτε καταναλώνουν ακόμα παράγωγα ή που ξέφυγαν λίγο από το βιγκανισμό.
    Ο βιγκανισμός είναι θέμα ψυχής και μετράει σε αυτόν η πρόθεση του ατόμου, να θέλει να το κάνει, να το ακολουθήσει, να απέχει με τη σειρά του από αυτό που επικρατεί. Δεν έχει στόχο την τελειότητα ή την εμμονή αλλά την προσπάθεια και τη στήριξη. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες στο blog μου!!
      Μπορεί να φαίνεται "επιθετικό" επιχείρημα αλλά είναι περισσότερο μια άποψη αγανάκτησης... Γιατί όλοι πολύ εύκολα μπορούμε να υποστηρίζουμε τη γνώμη μας μέσα από την ζώνη της άνεσης μας, αλλά πιστεύω πραγματικά ότι αν όσοι τρώνε κρέας αυτήν τη στιγμή στον πλανήτη δεν είχαν την δυνατότητα να το βρουν και να το αγοράσουν για να το φάνε, αλλά έπρεπε να μπουν στη διαδικασία να το σκοτώσουν και ότι αυτό συνεπάγεται, η κατανάλωση κρέατος θα έπεφτε δραματικά! Δεν είναι στη φύση μας να σκοτώνουμε κατά βάθος. Και από την άλλη γιατί να παίρνει το βάρος μια μερίδα ανθρώπων κάνοντας τη "βρώμικη δουλειά"; Πως μπορεί να επηρεάζει αυτή η πραγματικότητα την πνευματική και ψυχική τους υγεία; Δεν βαραίνει λίγο λίγο η ψυχή τους όταν ζουν μέσα σε αυτές τις συνθήκες εργασίας;
      Συμφωνώ απόλυτα ότι ο βιγκανισμός είναι ιδεολογία αγάπης και ειρήνης αλλά αυτά τα δύο στοιχεία θα έπρεπε να είναι κομμάτια της φύσης μας! Ολόκληρη η ζωή και η πραγματικότητα μας δεν θα έπρεπε να έχει στοιχεία βίας... Ελπίζω να φτάσουμε όλοι κάποια στιγμή σε αυτήν την κατεύθυνση...

      Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο! :)

      Διαγραφή
  2. Σαφώς και αν είχε ο καθένας μας την αγγαρεία να κάνει τη βρώμικη δουλειά, η όλη κατανάλωση θα έπεφτε δραματικά. Το λυπηρό βέβαια είναι πως κυρίως σε επαρχίες ή χωριά οι άνθρωποι είναι αρκετά εξοικειωμένοι με τέτοια θεάματα ή ακόμα και στην πράξη από αρκετά μικρές ηλικίες... Κουλτούρες και θρησκείες το έχουν μάλιστα και σαν κομμάτι τους. Και πάλι όμως, όπως σωστά ανέφερες στο άρθρο, σαν μέρος θυσίας και όχι μαζικής κατανάλωσης.
    Παρόλο που αυτή τη στιγμή δεν είμαι vegan ή χορτοφάγος, παρ' όλα αυτά προσπαθώ προσπαθώ να κινηθώ στο plant-based και όσο περνάει από το χέρι μου να κάνω πιο συνειδητές επιλογές. Νομίζω πως αν έστω όλος ο ακόμα δύσπιστος και κολλημένος κόσμος δοκίμαζε ή υιοθετούσε μια τέτοια στάση, το συνολικό καλό και πάλι θα ανέβαινε. Ακόμα και να μην φτάσει στον απόλυτο βαθμό. Να πάει απλώς στο πιο συνειδητό.
    Μακάρι κάποια στιγμή να ξαναμπώ στο 100% του. Για εμένα ήταν διατροφικά και ψυχικά από τις πιο ήρεμες περιόδους της ζωής μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατά ένα πολύ μικρό ποσοστό νομίζω ισχύει αυτό σε παγκόσμια κλίμακα... Και νομίζω αφορά κυρίως ανθρώπους παλαιότερων γενιών που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε δυσκολότερες εποχές.
      Το θέμα είναι όπως λες απλά να φτάσουμε σε ένα επίπεδο να κάνουν όλοι πιο συνειδητές επιλογές ακόμα και αν δεν γίνουμε 100% vegan. Ειδικά από τη στιγμή που έχουμε στη διάθεση μας να βρούμε και να καταναλώσουμε ότι θέλουμε και μπορούμε να επιλέξουμε μέσα από μια ποικιλία πραγμάτων. Γιατί κακά τα ψέματα μπορείς να επιβιώσεις και χωρίς κρέας... Ίσως απλά χρειάζεται ένα μέτρο για αρχή για κάποιον που σκέφτεται να ακολουθήσει μια πιο χορτοφαγική διατροφή. Έτσι κι αλλιώς κάνει καλό και στην υγεία!

      Διαγραφή
  3. Έχεις δίκιο πρέπει να ελατώσουμε τουλάχιστον το κρέας που καταναλώνουμε και που το τέλος μας κάνει και κακό σε αυτή την ποσότητα που το καταναλώνουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Copyright © LACREME | Privacy Policy Designed by OddThemes