Πάνω απ' όλα είσαι γυναίκα

Βλέπω γυναίκες στα social media να διατυμπανίζουν τόσο πολύ τη μητρότητα και το ρόλο τους σαν μητέρες. Σε ξένες χώρες όταν μια γυναίκα αποκτήσει παιδί παύουν να τη φωνάζουν με το όνομα της αλλά την αποκαλούν ως “μαμά του Χ” πια. Λες και μια γυναίκα όταν κάνει οικογένεια και παιδί σαν φυσικό επακόλουθο χάνει την ταυτότητα της, παύει να είναι γυναίκα... Είναι πρώτα μητέρα, μετά σύζυγος... Οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας δεν την αφήνουν να κάνει διαφορετικά...

Γιατί όμως όλες οι γυναίκες ή τουλάχιστον οι περισσότερες όταν κάνουν παιδί το κάνουν αυτό στον εαυτό τους; Γιατί τις κυριεύει ο ρόλος της μητέρας και τον αποδέχονται σαν χρίσμα ξεχνώντας ότι είναι και αυτοί άνθρωποι πρώτα; Γιατί βάζουν στην άκρη τα θέλω και τις ανάγκες τους και κάνουν το επίκεντρο της ζωής τους το παιδί τους;

Στην ζωή όπως σε όλα τα πράγματα πρέπει να κρατάμε μια ισορροπία. Δεν μπορεί ποτέ το επίκεντρο της ζωής σου να βρίσκεται σε έναν άλλον άνθρωπο. Είναι σαν να λες πως ο άξονας της γης βρίσκεται σε άλλο πλανήτη. Δε γίνεται ξαφνικά όλος σου ο κόσμος να περιστρέφεται γύρω από τους άλλους όταν θα έπρεπε να περιστρέφεται γύρω από εσένα, όπως ακριβώς περιστρέφεται η γη γύρω από το δικό της άξονα.

Δε γίνεται ξαφνικά να χάνεις ότι σε χαρακτήριζε ποτέ σαν άνθρωπο και να είσαι αφιερωμένη μονάχα στο ρόλο της μητέρας ή της συζύγου. Δε γίνεται να χάνεις τα ενδιαφέροντα σου, να σταματάς να ασχολείσαι με τα χόμπι σου, να παύεις να έχεις προσωπικούς στόχους και όνειρα για το μέλλον επειδή απέκτησες οικογένεια.

Αν δε στέκεσαι γερά στα πόδια σου, αν δεν είσαι κυρίαρχος του εαυτού σου και της δύναμης σου, αν δεν φροντίζεις πρώτα απ' όλα εσένα, δεν μπορείς να επιτελέσεις σωστά κανένα άλλο ρόλο στη ζωή σου. Αν δεν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου δεν μπορείς να είσαι ούτε καλή σύζυγος, ούτε καλή μητέρα. Και πως να είσαι άλλωστε; Οι Αμερικάνοι λένε “you can't pour from an empty cup”. Γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να δώσεις ότι δεν έχεις. Στους άλλους πρέπει πάντα να δίνεις από την υπερχείλιση της ενέργειας σου και όχι από τα αποθέματα σου.

Αν εσύ δεν είσαι γεμάτη από ζωή πως να ανταπεξέλθεις στους άλλους ρόλους της ζωής σου; Πως να είσαι καλό παράδειγμα για τα παιδιά σου, όταν καλά καλά δεν μπορείς να προσφέρεις όσα αξίζεις εσύ η ίδια στον εαυτό σου;

Η οικογένεια και το παιδί σου δεν είναι ένας τρόπος απόδρασης από την πραγματικότητα. Η οικογένεια δεν είναι η λύση όταν δεν έχεις άλλους στόχους στη ζωή σου. Ούτε σταμάτησες να ζεις ξαφνικά επειδή έκανες οικογένεια. Τα χρόνια περνάνε και το να αφιερώσεις τη ζωή σου στην φροντίδα και ανατροφή άλλων ατόμων, όσο όμορφο και αλτρουιστικό και αν ακούγεται, άλλο τόσο εγωιστικό είναι το να θες να βολευτείς σε μια κατάσταση ζωής που έχεις ξεχάσει πως είναι να ζεις πραγματικά.

Γι' αυτό είναι αξιοθαύμαστο να βλέπεις γυναίκες που παρόλο που έχουν κάνει οικογένεια συνεχίζουν να έχουν την δουλειά τους γιατί αυτό δείχνει μια μορφή ανεξαρτησίας, είναι μια ένδειξη ισχυρού χαρακτήρα. Είναι ένα δείγμα ότι υπολογίζουν τον εαυτό τους και προσπαθούν να ανταπεξέλθουν σε όλα τα καθήκοντα τους και τις υποχρεώσεις τους, χωρίς να χάνουν τα προσωπικά τους γνωρίσματα και όσα τους χαρακτηρίζουν σαν προσωπικότητες και ανθρώπους.

Και δε λέω ότι είναι κακό να κάνεις οικογένεια, να αφιερώνεσαι στα παιδιά σου, γιατί αν μη τι άλλο τα παιδιά χρειάζονται αφοσίωση και γονείς που πατούν γερά στα πόδια τους για να τους δώσουν τις σωστές βάσεις, να μεγαλώσουν σωστά και να πάρουν το σωστό παράδειγμα από το σπίτι. Το θέμα είναι να ξέρεις τους λόγους που το κάνεις. Να ξέρεις τι είσαι διατεθειμένη να αφήσεις πίσω και με τι αντάλλαγμα. Γιατί αν μέσα στην προσπάθεια σου να τα κουμαντάρεις όλα χάσεις εσένα, δεν θα φταίει κανένας παρά μόνο εσύ που το έκανες αυτό στον εαυτό σου. Γιατί όταν δίνεις τον εαυτό σου το κάνεις από αγάπη και δεν θα έπρεπε να περιμένεις κανένα αντάλλαγμα. Ούτε έχεις το δικαίωμα να ζητήσεις τα ρέστα από κανέναν μελλοντικά στη ζωή σου, για τις αποφάσεις που πήρες εσύ και για τον τρόπο που επέλεξες να ζεις.

Πάνω απ' όλα να βάζεις εσένα! Πάνω απ' όλα είσαι γυναίκα!

SPREAD THE LOVE